
SREBRNA GÓRA
ŚLADAMI III RZESZY
Srebrna Góra położona jest, w malowniczej i stromej Srebrnej Dolinie, która oddziela Góry Sowie odGór Bardzkich. Miejscowość ciągnie się, na długości ponad trzech kilometrów, wzdłuż widokowej szosy z Ząbkowic Śląskich do Nowej Rudy, wspinającej się serpentynami na Przełęcz Srebrną.
Srebrna Góra, to dawna osada górnicza, związana z eksploatacją rudy srebra (w 1331 roku otrzymała przywileje górnicze). W 1536 roku, osada Silberberg otrzymała prawa miejskie i herb. Najwyższym wzniesieniem Srebrnej Góry, jest Góra Warowna położona na wysokości 686 m.n.p.m. Na szczycie tej góry, znajduje się rdzeń rozległego zespołu fortecznego Twierdzy Srebrnogórskiej, znanego głównie jako Fort Donjon
W Srebrnej Górze, warto zobaczyć wyjątkowe wiadukty kolejowe - pozostałość po przedwojennejKolei Sowiogórskiej, której szczegółowy rys historyczny, zamieszczony jest poniżej. Wiadukt Srebrnogórski (27 m wysokości) - to jeden z dwóch, potężnych wiaduktów wybudowanych, na odcinku Srebrna Góra Miasto - Srebrna Góra Twierdza.
Okres II wojny światowej w Twierdzy Srebnogórskiej i całych Gór Sowich to tragiczna karta w dziejach i w jej fortach zlokalizowano Oflagi i obózy karne o zaostrzonym regulaminie i specjalnym systemie nadzoru. Wielu więźniów pobyt w twierdzy przepłaciło ciężkim losem i śmiercią w srebrnogórskich kazamtach. W oflagu w Srebrnej Górze przebywali wybitni, wysokiej rangi polscy oficerowie wzięci do niewoli w 1939 roku: kontradmirał Józef Unrug - wybitny polski marynarz i patriota, komandor Stefan Frankowski (pośmiertnie odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari i awansowany do stopnia kontradmirała, zmarł w 1940 roku w Bielawie - niemieckim szpitalu w Górach Sowich, generał dywizji Tadeusz Piskor - dowódca Armii,,Lublin'', kontradmirał Włodzimierz Steyer i wielu innych. Oflag nie był zbyt liczny, ale pilnie strzeżony i o zaostrzonym rygorze. Przebywało w nim ok. 170 oficerów oraz ok. 120 podoficerów i szeregowców - ordynansów. Pomimo zaostrzonych rygorów, w nocy z 5 na 6 maja 1940 r., zbiegło 10 oficerów z Fortu Rogowego. Siedmiu z nich ujęto, ale trzem udało się przedostać do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od wiosny 1944 r. w twierdzy głównej mieścił się obóz jeńców fińskich. W końcu czerwca zorganizowali oni bunt i opanowali część twierdzy, ale po krótkim oporze musieli się poddać. Po rozbrojeniu, wszystkich rozstrzelano. Obóz ten mieścił się w Forcie Wysuniętym.
LINK VIDEO: SKARBY III RZESZY
http://www.ipla.tv/Skarby-iii-rzeszy-kraina-skarbow/vod-5737381

Po wojnie Donżon, jak i cała Twierdza w Srebrnej Górze, popadała w ruinę, ograbiona z cenniejszych rzeczy, przez wojska radzieckie, nadal była systematycznie okradana, ze wszelkich elementów budowlanych. Nowe polskie władze, nie wykazywały zainteresowania XVIII-wieczną fortecą, Donżon wraz z całą twierdzą, ulegał powolnemu zniszczeniu. Dopiero w 1965 roku, Komenda Dolnośląskiej Chorągwi ZHP, podpisała porozumienie pod nazwą "Akcja Srebrna Góra", porozumienie te zapoczątkowało, stopniową odnowę części fortów twierdzy, uprzątnięto II Fort Rogowy i nadano mu nazwę "Harcerz".
Historia regimentu który będzie Państwa oprowadzał -
Grupa rekonstrukcyjna /Infanterie - Regiment von Alvensleben (No. 33)/ w swoich działaniach, nawiązuje do autentycznego pułku pruskiej piechoty którego III batalion stacjonował w Srebrnej Górze w latach 1777 - 1807, a jego żołnierze brali czynny udział w obronie twierdzy przed Wielką Armią Napoleona w roku 1807. Żołnierze-rekonstruktorzy umundurowani są w wierne kopie mundurów pruskiej piechoty liniowej z lat 1806-07, dysponują bronią palną (karabiny skałkowe, armaty, moździerze), oraz przedmiotami codziennego użytku z przełomu XVIII i XIX wieku.Grupa rekonstrukcji historycznej - Regiment Srebrna Góra, oferuje pokazy: epokowej musztry, wystrzałów z broni skałkowej, wystrzałów i obsługi replik XVIII wiecznych armat oraz warunków życia obozowego żołnierzy epoki napoleońskiej. Nasza grupa swoim udziałem znakomicie uświetni uroczystości rocznicowe, święta państwowe, festyny podczas dni miast lub inne imprezy okolicznościowe.


